Αφήσαμε τον χρόνο να ωριμάσει το γεγονός της μη αναγνώρισης του παγκοσμίου ρεκόρ στο ακόντιο, από την αθλήτρια Ελίνα Τζένγκο. Προστέθηκε εντωμεταξύ και η αποχή της χώρας από τα βαλκανικά πρωταθλήματα για την προστασία των εθνικών ομάδων από τον κορωνοϊό (ελπίζουμε να ζητήθηκε η άποψη της εθνικής επιτροπής των λοιμωξιολόγων). Η « Αναγέννηση» με αυτό τον τρόπο θέλει να δείξει την ωριμότητα και την αφοσίωση στον σκοπό της, που είναι η προστασία πάνω από όλα της διεθνούς εικόνας της χώρας αλλά και των αθλητών της. Γ’ αυτό οι τοποθετήσεις της είναι πάντα συγκεκριμένες, χωρίς λαϊκισμό και φανατισμό και άκρατη ιδιοτέλεια, όπως διακρίνει την πλειοψηφία των ανακοινώσεων της ομάδας που διοικεί τον ΣΕΓΑΣ.
Εν προκειμένω βλέπουμε ότι δια της παρελκυστικής μεθόδου προσπαθούν οι διοικούντες να αποφύγουν τα γεγονότα που αμαυρώνουν την διεθνή εικόνα της χώρας μας. Και είναι πραγματικά διεθνής ο διασυρμός όταν ένα σπάνιο γεγονός όπως είναι η επίτευξη ενός παγκόσμιου ρεκόρ να μην μπορεί ο μηχανισμός της συγκεκριμένης διοίκησης να το υπερασπιστεί, να το κατοχυρώσει και φυσικά να το διαφημίσει ώστε να το κάνει σημείο αναφοράς για τους υπόλοιπους αθλητές και τη νεολαία συνολικά.
Δυστυχώς γίναμε μάρτυρες μιας πλήρους ανικανότητας η οποία γίνεται πλέον επικίνδυνη αφού α) εκτίθεται διεθνώς η χώρα και β) ακυρώνεται η μεγάλη προσπάθεια της αθλήτριας διαλύοντας τους κόπους της και τον αγώνα της.
Την διοικούσα ομάδα το μόνο που την απασχολεί είναι ο αγώνας να κρατηθεί στην καρέκλα της εξουσίας. Με περισσό θράσος βάζει φερέφωνα να ζητούν «το λόγο» στην μεγάλη πλειοψηφία των ενεργών συλλόγων, των προπονητών και των υγειών πρωταθλητών γιατί τολμούν και απαιτούν το αυτονόητο! Νομίζουν κάποιοι ότι διεκδικούμε «από το χωράφι του παππού τους» τα δικαιώματα όπως θυμόσοφα λέει ο λαός μας!
Τους ενημερώνουμε ότι ήρθε ο χρόνος να τελειώνουμε με τα τσιφλίκια, τις ανάλογες συμπεριφορές και τους βαστάζους που κουνάνε το δάκτυλο! Όχι μόνο εκνευρίζουν την πλειοψηφία των ανθρώπων του στίβου αλλά εκτίθενται ποικιλοτρόπως έναντι της κοινωνίας. Ο φίλαθλος κόσμος παρακολουθεί μία ομάδα διοίκησης να μην ζητάει τουλάχιστον ένα συγνώμη και να μην έχει το θάρρος να αποδώσει τις στοιχειώδεις ευθύνες για το πρωτοφανές γεγονός που με ευθύνη της έπληξε τον ελληνικό στίβο.
Οι ευθύνες της διοικητικής και τεχνικής ομάδας της ομοσπονδίας είναι δεδομένες, αποκλειστικές, προβλεπόμενες όλες από τους νόμους και τους κανονισμούς και εύκολα ανιχνεύσιμες.
Μετά από τόσες ημέρες πιστεύαμε ότι θα λειτουργούσε έστω ο μηχανισμός της επιβίωσης και θα γινόταν έστω για τα «μάτια του κόσμου» μια κίνηση απόδοσης ευθύνης. Δυστυχώς παρακολουθούμε το καθεστωτικό παραλήρημα της συγκεκριμένης ομάδας που ζει στον «κόσμο» της… Πλησιάζει ο χρόνος που θα κλείσει ο γκρίζος κύκλος της απραξίας, της μετριότητας και της μηδενικής ευθύνης.
Έρχεται ο χρόνος που ένας νέος κύκλος δράσης, δημιουργίας, μεταρρυθμίσεων και αναγέννησης θα ξεκινήσει για τον Ελληνικό Κλασικό Αθλητισμό.